W wielu europejskich krajach dzień 11 listopada jest dość smutną rocznicą, gdyż wspomina się wówczas nieprzeliczone ofiary I wojny światowej – tzw. Wielkiej Wojny. Tak czyni się choćby we Francji lub w Wielkiej Brytanii. Dla Polaków jest to przede wszystkim święto odzyskania niepodległości, choć dawniej padały również propozycje celebrowania tego momentu na przykład w czerwcu, kiedy to w  Wersalu podpisano traktat formalnie przywracający państwo polskie na mapę Europy. Ostatecznie zaczęto upamiętniać listopadowy powrót Józefa Piłsudskiego do Warszawy i przejęcie przez niego władzy z rąk Rady Regencyjnej. Oficjalnie święto zostało ustanowione ustawą z dnia 23 kwietnia 1937 i przywrócone w r. 1989.

Gdyby policzyć wszystkie okresy popadania przez naszą ojczyznę w niewolę lub zależność od obcych państw, wyszłoby około dwieście kilkadziesiąt lat! - stwierdził w kazaniu podczas Mszy św. w kościele Wniebowzięcia NMP ks. Cezary Dulka. Najazd szwedzki, niesławny Sejm Niemy, trzy rozbiory, okupacja niemiecka i radziecka, czasy PRL – kapłan nawiązując do trudnych momentów historycznych wskazywał, że nierzadko do położenia państwa przyłożyli rękę sami Polacy, ich krótkowzroczność polityczna, chciwość. doglądanie tylko własnych interesów. Nie słuchano postaci takich jak ks. Piotr Skarga, przestrzegających przed szukaniem doraźnych korzyści. Osłabiona Polska stała się łatwym łupem dla sąsiadów…

Wspólnie z proboszczem z Bestwiny, liturgię celebrowali ks. Józef Baran z Bestwinki, ks. Robert Kurpios z Janowic i bestwiński wikariusz, ks. Adam Wandzel. Wzywali opieki patrona dnia, św. Marcina z Tours, oraz innych świętych, zwłaszcza tych związanych z naszym krajem.